Op 12 november arriveerde het eerste schoon volk uit België. My dear Scottish friend Thomas kwam een weekje zonnebaden in Salamanca. Beeldjes van de Fiestas de Ciencias.
14:00 u
16:00u
Dus, donderdag, twee weken geleden, ontdekte ik Couch Surfing. Het concept: je stelt je sofa ter beschikking van avonturiers die het land doorkruisen, en je mede-Couch Surfers bieden je hun zeteltje aan wanneer jij dat vraagt. Vrijdag, twee weken geleden, vroeg Tim el Americano of ik hem maandag te slapen kon leggen. Maandagnacht lag er een bleekhuid luid te snurken op een extra matras in mijn krappe kamertje. Hij bleef tot woensdag, toen heb ik hem eruit geschopt omdat er ander, mooier volk aankwam.
Meet Tim: Woensdag kwam Evel dan uit België. Ze bracht haar partner in crime, handsome Sander mee. Je moet weten dat het echt al ver-schrik-ke-lijk lang geleden was dat Evelyne en ik elkaar voor de laatste keer in levende lijve hadden gezien. Midden juli was ze naar Bangladesh vertrokken om er kennis te maken met haar thesisonderwerp: urbanisatie en Khulna (ik ken er het fijne niet helemaal van). Toen ze terugkwam naar België zat ik al een maandje naarstig te verspaansen in Salamanca. Dus besloot ze maar langs te komen. Het weerzien was jolig. 't Voelde aan alsof we elkaar helemaal niet zo lang hadden moeten missen.
Een nieuwe post van jullie (helaas niet zo heel trouwe) nieuwsanker.
Eén ding moet je weten over Salamanca:
DAT HET HIER NOG BLOOOODY HEET IS!!!!
Het weekend van 1 november is een goede gelegenheid om een tripje te maken naar Salamanca, bleek de helft van de Madrilenen te denken - zo ook good ol' Beccie. Ze bracht haar Liefde mee, Thomas, die een jaartje studeert in Valencia. What can I say? 't Was leuk. En lekker warm. En we zijn op de kathedraal geklommen dus we hadden een zalig uitzicht.
Nationale sport: kegel je tegenspeler van het standbeeld met een frisbee
..die andere nationale sport
De aandachtige lezer had waarschijnlijk al opgemerkt dat er tussen respectievelijk koppel 1 (Rebecca) en koppel 2 (Daï-Linh), meer gelijkenissen dan verschillen bestaan. Maar laten we dit nog eens grondig onderzoeken. We zullen voor dit experiment de twee jonge, snedige manskerels een naam geven naargelang hun vestimentaire voorkeur. We noemen de linkse Greenshirt, en de rechtse Roodhemd.
Naam? Greenshirt: Thomas - Roodhemd: Thomas => V
Woonplaats? Greenshirt: Gent (nu even Valencia) - Roodhemd: Brussel => X
Taal? Greenshirt: West-Vlaams - Roodhemd: Nederlands => X
Studie? Greenshirt: Rechten - Roodhemd: Rechten => V
Haarkleur? Greenshirt: Blond met rossige schijn - Roodhemd: Blond met rossige schijn => V
Liefje? Greenshirt: Aziatische schoonheid - Roodhemd: Aziatische belleza => V
Bueno. Binnenkort krijg je nog een genant filmpje van me, maar daar moet je nog even op wachten. Braaf zijn!
Mijn zusje Evel is sinds een dag of twee terug uit het Verre Oosten (Bangladesh, Calcutta) en ik ben zo blij dat ze terug is! Vandaag mocht ik mee aan tafel :)
Dit weekend zijn we voor de tweede keer naar Madrid gegaan (Sarah, Daï-Linh en Zibby).
We bleven slapen bij een vriendin uit het Gentse: lovely Rebecca, die haar laatste jaar rechten aflegt in Madrid.
Draai je hoofdje, want de computer krijgt dit niet gedraaid. Bad bad bad mr. pc.
Eerste nachtje in Madrid weggeweest met het Amerikaanse kotgenootje van Rebecca, Jenna (met een plat Amerikaans accent: "from San Diego, California").
Sarah, Jenna, Rebecca, Daï-Linh, Stéphanie
Los Masterrrrrres en Madri'
Zaterdag kwam een Belgische vriending van Rebecca af met gratis tickets voor de Masters die daar bezig zijn (voor de tennisleken: een jaarlijks terugkerend tennistoernooi, zoals Wimbledon of Roland Garros). We hebben gesupporterd voor deze knappe jongen: Kristof Vliegen. Belgisch talent. Hij is de volgende dag helaas wel uitgeschakeld lees ik hier (Andrei Pavel (RUM) d Kristof Vliegen (BEL) 6-1 6-7(7) d.nd 6-4). Too bad.
Vliegen wint (maar niet voor lang...)
Gelukkig hebben we Nadal gezien. NADAL!! Rafael Nadal Parera, el toro Mallorciskano, hombre de mis suenos.
Elke zondagvoormiddag worden enkele Madrileense straten afgezet voor een gigantische markt, de rastro. Wel vijfhonderd kraampjes met alle soorten wierook, pulls uit lamawol, oorbellen aan €1, turkse poefen, you name it. Er loopt ongelooflijk veel volk rond, zowel türisten als buytenlanders als extranjeros, dus opgepast voor zakkenrollers.
El rastro
In Salamanca kabbelt het leven lustig voort als een voorjaarsbeekje. Universidad, tapas, zware nachtjes, Spaanse les...
Nieuws uit Salamanca! Deze week in aanbieding: moemoe op bezoek, een kort maar intens tripje naar Madrid en de ontdekking van een nieuwe sport, slacking!
Maandagavond arriveerde Odette De Oermoeder hier. En ze bracht mee: Annemie, segunda madre en voltijds moeder van Katrien. Aangezien ik naar Salamanca gereisd ben met Ryanair, mocht ik maar 15 kg bagage meenemen. Ons mama kwam hier naartoe met een tweede lading. Haar spullen stopte ze in de handbagage, en de 15 kg extra waren voor mij. Nu heb ik hier een stapel boeken van een halve meter hoog liggen en 'k heb er 5 paar schoenen bij gekregen. Pas toen was ik volmaakt gelukkig.
Terwijl ik naar de les ging, gingen zij een kathedraal bezoeken of de winkelstraat onveilig maken. Wanneer ik vrij was, gingen we samen de lekkerste restaurantjes van de stad uittesten, pepten we onze vrome christenheid wat op met een bezoekje aan zowat alle kloosters die de stad ons biedt (en dat zijn er wel wat)... 't Was gezellig, mamsi en Annemie!
Zaterdag ben ik Aida achternagereisd die de dag ervoor al naar Madrid vertrokken was. Haar vriendje Jimi heeft er een klein en bijzonder smoezelig kot. Maar hij is een muzikant, beter zelfs, een gitarist, en hij heeft het net zoals ik voor John Frusciante, dus 't is hem vergeven. Die avond zijn we naar een feestje van een vriend geweest, en 't was echt gigantisch leuk. Er bestaan helaas geen foto's van dus je kan niet meegenieten, maar volstaat het als ik je vertel dat we pas in ons bed gekropen zijn toen het buiten al licht was, en we pas zijn opgestaan om 19u 's avonds? Sublieme nacht!
De buurt waar Jimi's kot gelegen is in Madrid is el barrio de Malasaña, en het bruist er van het leven. De straten zijn gevuld met de gezelligste bars, de muren staan vol arty graffiti's, in de winkeltjes vind je allerhande grappige spulletjes... me gusta! Als je daar even rondloopt, merk je wel dat Salamanca voornamelijk in leven gehouden wordt door de studenten die er wonen. Verder is er eigenlijk relatief weinig te beleven. Salamanca wordt namelijk bestuurd door een eerder rechtse partij, PARTIDO POPULAR (PP), die niet al te veel energie steekt in cultuur...
Vrijdag arriveerde Pommes (Manzanitas), het vriendje van Dai-Linh hier. Gisteren hebben ze me samen ingewijd in de sport van het slacken. Je spant een koord tussen twee bomen (stevig genoeg, bergbeklimmerstouw), en de bedoeling is dat je er op gaat staan en pasjes zet zonder je evenwicht te verliezen. Wanneer je dat kan, kan je dan proberen kunstjes te doen zoals draaien of springen. Very much fun!
Daï-Linh en ik zijn ingeschreven voor salsa-lessen. Dat doen we via een actie van de universiteit. Twee avonden per week oefenen we op latino-billenschudden. En met mijn kotmaatje Olga ga ik ook twee keer per week yoga'en.
Na de les zetten de meisjes zich in traditionele houding rond onze latino-leraar (ok, het moet gezegd: rauwtsch!): op de knieën, met smachtende blik en zweethanden
14:00 u
16:00u
Bloc Party
